Acı çekilir. Çünkü acı insanı kendine doğru çeker. Tüm odağı kendinde toplamak ister. Uzakdoğu öğretileri acıya bu hakkı tanımamızı salık verir. Ona odaklanmalıyız ya da bunun tam zıttını yapabiliriz. Acıyı kendimizden soyutlarız. Ona isim vererek, bir hikayeye büründürerek. Onu kendimizden uzaklaştırarak. Böylelikle ona müdahale imkanımız doğar ya da biz öyle sanırız. Böylelikle kanserle mücadele ederiz. Kanser kendisiyle mücadele eden çoğu insanı acıtmıyor. Onunla mücadele daha acı verici. Soyutlamak acıları sanal kılar. Ama sanal kılmanın kendisi de acı verir. Acıyı başkalarına verir. Acıtmayı da. Mitoloji, efsane, din… Acılarımızı dindiren anlamlar kurar. Bu anlamlar bizi soyutlar. Acılardan ve dünyadan. Dünya yalan olur, Acılar da. Soyutlamanın acıları müstesna.
